رابطه کارکرد زبانی با تیپ¬های شخصیّتی داستان « فارسی شکر است»

زبان با مؤلّفه­های گوناگونی چون، دین، مذهب، جنسیت، سن، شغل، محیط جغرافیایی، شرایط اجتماعی و تحصیلات گویندگان در پیوند است و ارتباط این عوامل غیرزبانی با زبان، در ایجاد تیپ­های شخصیّتی مؤثر است.        هدف پژوهش حاضر بررسی کارکرد زبان در تیپ­های شخصیّتی داستان «فارسی شکر است»، از مجموعة «یکی بود یکی نبود» سیّدمحمّد علی جمال­زاده است. در این راستا ابتدا ویژگی­های خَلقی و خُلقی هر یک از تیپ­ها مشخص گردیده است؛ سپس با توجه به هدف اصلی مؤلف اثر، رابطة کارکرد زبانی با تیپ­های مورد نظر بررسی و میزان استفادة شخصیّت­ها از واژه­ها و اصطلاحات متناسب با طبقة اجتماعی، تحصیلات شغل، دین و مذهب و موارد این چنین، مشخص شده است. پژوهش به شیوة توصیفی است و داده­ها با استفاده از روش تحلیل محتوا به صورت کتابخانه­ای بررسی شده است. نتیجه نشان می­دهد که با این پژوهش می­توان به درک بهتری از داستان یادشده و به تبع آن به درک بهتری از داستان­های جمال­زاده دست یافت.